"Ja, mevrouw. Het kan alles zijn."

Hallo allemaal,

Daar ben ik weer. Internet heeft weer eens moeilijkheden (dat is soms echt drama hier), dus skypen vanaf het appartement lukt bijna niet. De helft van de tijd heb ik gewoon helemaal geen internet. Gelukkig is er op mijn werk een betere verbinding, dus kan ik beter vanaf daar met jullie kletsen. Deze week is het hier vakantie, maar omdat ik nog zoveel wil doen, ben ik daar van de week zeker nog even.

Het was week een drukke, maar ook chaotische week. Vorige week zondag zijn Maaike, Desiree, Luki (vriendin van Desiree) en ik naar de nieuwste film met Meryl Streep geweest. 'Hope Springs'. O, wat hebben wij gelachen, zeg! Echt een ontzettend leuke film. Dus als hij deze week in Nederland in de bios komt en je twijfelt: gaan! Hij is leuk. En oke, dat mevrouw Streep de volgende keer een betere kledingstylist moet uitkiezen, dat nemen we maar even buiten beschouwing. ;)

Maandagochtend werd ik wakker met een heel vreemde grote rode plek op mijn linkerarm, aan de binnenkant van m'n elleboog. Het was niet alleen rood, maar er zaten ook allemaal blaren op. Heel vreemd, maar het deed een beetje denken aan een brandwond. En hoewel ik me niks kon herinneren, had ik maar bedacht dat dat het moest zijn en vanzelf weer over zou gaan. Maandag op mijn werk kreeg ik er uiteraard wel last van wanneer ik mijn arm bewoog. Collega's vonden het vreemd en raadden me toch aan om even langs de huisarts te gaan. Uit mijn werk ben ik, zonder afspraak, naar mijn huisartsenpraktijk gereden en uitgelegd wat er aan de hand was. Binnen een half uur werd ik geholpen. Zowel de assistent en de arts hadden alleen geen idee wat het was: "Ja, mevrouw. Het kan van alles zijn." En dat is natuurlijk een antwoord dat je niet wilt horen als je op een eiland zit met allerlei vreemde beesten. Het kon van een spinnenbeet komen, een allergie zijn, gordelroos zijn, van een gifkikker komen, verbrand zijn. Maar niets van dit leek logisch, omdat ik het gevoeld moet hebben. Hoe dan ook, ik ging met een zalfje (gewoon zinkzalf) en een allergiepilletje ('tegen alle allergiën') weer naar huis. Hier bij het appartementencomplex wonen ook 2 artsen uit het ziekenhuis en ik heb voor de zekerheid bij hen nog even navraag gedaan. Ook zij hadden geen idee. 'Maar als het snel gekomen is, moet het vast ook snel weer weg gaan. En als je geen koorts hebt, komt het vast ook wel goed'. Ik had geen koorts, dus werd langzaamaan wel gerust gesteld. Het vervelende is gewoon dat ik geen idee heb waarvan het komt en dat ik dus ook niet kan voorkomen dat zoiets nog een keer gebeurt. Ik heb de zalf en pilletjes helemaal niet gebruikt (omdat de blaren waren geknapt, mocht ik de zalf niet gebruiken en de pilletjes vond ik maar vreemd), maar heb het netjes elke avond gedroogd met alcoholwatjes. En nu zijn de blaren uitgedroogd en ziet het er al stukken beter uit. Ik heb er in ieder geval geen last meer van, maar zwemmen in het zwembad heb ik afgelopen week maar even niet gedaan. Naar het strand ben ik uiteraard wel gegaan. Zout droogt de wonden, nietwaar? Haha ;)

Nadat ik bij de arts geweest was, moest ik ook nog naar een workshop. Na de studiedag van die week ervoor had ik me ingeschreven voor een extra workshop met een collega van mijn school en met een aantal van andere scholen. Met een stuk of 12 collega's waren we bij elkaar en gingen we kijken naar de mogelijkheden binnen het basisonderwijs. Heel interessant en gezellig. Weer een leuke doe-middag.

En hoewel de maandag nog niet druk en chaotisch genoeg was, was die ochtend op school ook nog eens de wasbak achter in de klas van de muur in stukken gevallen. Een van de leerlingen was zijn tafel aan het schoonmaken, toen we ineens een kabaal door de klas hoorden. Hij heeft waarschijnlijk tijdens het uitspoelen van die spons op de wasbak geleund en toen is alles naar beneden komen vallen. De jongen was erg geschrokken, maar aangezien de wasbak vooraf al los hing, kon hij er niet veel aan doen. Het is opgeruimd, maar ik ben benieuwd of ik dit jaar nog een nieuwe wasbak krijg in de klas ;)

Dinsdag ben ik na schooltijd een schooluniform gaan halen. Ja, nu zul je je wel afvragen waarom in vredesnaam? Nou, ik heb elke dag hier natuurlijk met die warmte een anders shirt aan. Maar dat betekent ook dat ik alles heel vaak moet wassen en de kleding snel slijt. Dat vind ik zonde, aangezien ik hier ook niet echt nieuwe kleren kan shoppen. Ik ben naar het winkeltje gegaan en heb daar vijf verschillende kleuren polo's gekocht. Een paarse en een groene, de kleuren van de school. En een witte, rode en donkerblauwe heb ik besteld. Nu heb ik er voor elke dag van de week een en kan ik ze in het weekend wassen. En als deze slijten dan koop ik gewoon voor die paar euro een nieuwe. De polo's hebben allemaal een logo van de school, dus dat is straks een leuk aandenken.

Woensdag zijn we met collega's uit eten geweest. We gingen naar 'The taste of Belgium'. Een wat luxer restaurant waar we hadden gereserveerd voor een 2 in 1 menu. Eerst eten en daar zat dan een bioscoopkaartje bij in. Het was heel gezellig, maar aangezien de films na het eten pas op 21.15u weer begonnen vonden veel collega's dat wat laat. We hebben dus besloten dat kaartje te bewaren voor een volgende keer en we zijn naar de club Confessions geweest. Daar is op woensdag ladies night en is er gratis entree en gratis (!) bier, wijn en cosmopolitan tussen 20.00u en 22.00u. Dus we hebben een uur gratis gedronken en het heel gezellig gehad. ;)

4 oktober is het dierendag. Die dag hebben we, volgende de bijbel, te danken aan St. Franciscus. En omdat onze school die naam draagt is het binnenkort St. Franciscusdag. Omdat deze alleen in de vakantie valt (aankomende week dus) gingen we dat deze week al vieren. Donderdag zijn we met de kinderen naar de kerk geweest. Dat was een hele happening, maar erg leuk om mee te maken. Ondanks dat alles in het Papiaments was, kon ik het wel goed volgen. Enkele kinderen uit mijn klas gingen spreken (Dat vind ik zo knap! Dat doen ze hier gewoon even: voor meer dan 200 mensen). En zelf een meisje uit mijn klas ging zingen terwijl wij een hosti gingen halen.

Vrijdag was het echte feest en zijn we met de kinderen naar de Community Pool geweest. Het zwembad dus. We werden met de bus opgehaald en zijn daar de hele ochtend gebleven. We waren met 8 klassen en alle 8 de juffen waren politieagent. We stonden met fluitjes langs de kant elke keer te blazen om duidelijk te maken dat ze echt niemand koppie onder mochten drukken. Goh.
Het laatste uur heb ik zelfs bij de glijbaan gestaan om ieder kind 1 voor 1 naar beneden te wijzen, omdat ze anders gewoon met z'n vijven tegelijk gingen.

Zaterdag (gisteren) ben ik de hele dag met Jolanda naar het strand geweest. Lekker genieten totdat de zon onderging. Daarna zijn we wat gaan eten bij Wendy's (geloof me, als je dit kent wil je nooit meer MacDonalds). En gisteravond hebben we tot diep in de nacht bij mij op het balkon genoten van het uitzicht onder het genot van een drankje.

En nu is het hier al vakantie. Voor mij natuurlijk erg snel, omdat ik hier nog maar vier weken aan het werk ben. Maar mij hoor je niet klagen hoor. Ik ga deze week gebruiken om wat meer van het eiland te zien. Ik wil graag naar de aloë vera plantage en misschien de struisvogelboerderij, de ezelopvang en/of de hooiberg beklimmen.
Ik zie het wel, alles komt op zijn tijd. Ook ga ik maandag of dinsdag intern verhuizen. Dan wordt ik echt de buurvrouw van Desiree en Jolanda en moet ik mijn grote stek hier verlaten. ;)

En ik weet niet of ik het al verteld had, maar ik heb de eerste uitnodiging ontvangen voor een verjaardagsfeestje. De overbuurman, die mij zo goed had geholpen met de auto, heeft een dochtertje die 6 oktober één jaar wordt en ik ben daarvoor uitgenodigd, haha. Hoe schattig is dat? Dus daar moet ik nog even een leuk cadeautje voor halen.

Geniet nog even van jullie zondagavond en tot snel,

Sunchi,
Daphne